ไข่เจียว (1)



ไข่เจียว เกิดเมื่อ พ.ค. 2544 ตอนนั้นแม่กับพ่ออยู่บ้านพักข้าราชการที่น่าน ไข่เจียวเป็นแมวน่าน
เกิดบนเขา ที่เรียกว่าเขาน้อย เกิดในโรงเก็บของที่สถานีพัฒนาที่ดินที่พ่อทำงานอยู่ ไข่เจียวมีพี่น้องสามตัว เช้าวันหนึ่งแม่เดินจากบ้านไปทำงานที่อยู่ห่างไปประมาณ 30 ก้าว ระหว่างทางผ่านห้องเก็บของก็ได้ยินเสียงร้องมี๊ มี๊ มี๊ แม่เลยเดินเข้าไปดู เห็นภาพสยองคือมีแต่หัวลูกแมวสองหัวอยู่ในนั้น พร้อมกับเสียงร้องมี๊ มี๊ มี๊ อยู่ซอกไหนสักแห่ง แม่พยายามมองหาไปตามเสียง ซักพักก็โผล่หน้ามาให้แม่เห็น แม่รีบอุ้มมันเข้ามากอด แล้วเอามันออกมาจากตรงนั้น เหมือนกลัวว่าจะโดนทำร้ายจนเหลือแต่หัวเหมือนกับพี่น้องของมัน


แม่อุ้มมันกลับเข้าบ้าน หานมให้กิน เอาข้าวคลุกปลาทูที่ค้างอยู่ในตู้กับข้าวให้ เอานํ้าให้กิน และเรียกมันว่า ไข่เจียว เนื่องจากบ้านเราเคยเลี้ยงแมวมาแล้วรุ่นนึง ตัวมันสีเหลืองอมส้มเหมือนไข่เจียว อีกตัวสีดำขาวชื่อไข่เค็ม แต่มันก็จากเราไปนานแล้ว แม่คงจะยังคิดถึงมันอยู่ เลยเรียกมันว่าไข่เจียว

ไข่เจียวที่สอง เป็นแมวสีขี้ฝุ่น เวลาที่เราเอามือขยี้ขี้ฝุ่นจะเป็นสีเทาๆมอมๆ มีสีทองและนํ้าตาลแซมไปทั่วตัว มีตาสีเขียวใบไม้กลางแสงแดด ตัวเล็ก
ตุ้มมือเท้าเล็กและมีหางที่อ้วนสั้นเหมือนหนอนอ้วน เรามักเรียกไข่เจียวว่าเจ้าหางหนอนอยู่บ่อยๆ ไข่เจียวเป็นแมวเงียบ เรียบร้อยและเซ่อซ่าซุ่มซ่ามเนื่องจากหางสั้นทำให้ทรงตัวไม่ดี และตาขวาไม่ค่อยดี อันนี้เราเพิ่งมาสังเกตเห็นไม่นาน


กลางวันก็จะวิ่งเล่นบนเขาน้อย ระหว่างสำนักงานและบ้าน เนื่องจากสำนักงานและบ้านพักอยู่บนดอย ไข่เจียวจึงกลายเป็นแมวดอยไปโดยปริยาย

และตั้งแต่นั้น แม่ก็เริ่มให้ข้าวมันทุกวัน ไปตลาดทีไรก็ต้องมีปลาทูติดมาด้วยทุกที แต่มันยังไม่เข้ามาหา เพราะมันเป็นแมวป่า แม่แมวคงสอนให้เอาตัวรอด เวลาแม่ให้ข้าว มันจะรอให้แม่ถอยออกไปก่อน รักษาระยะความห่างระหว่างตัวมันกับแม่ แล้วจึงเข้ามากิน แม่พยายามเรียกให้มันมาหา แม่คงอยากกอด แม่ก็รอด้วยความอดทน มันเริ่มวางใจแม่ขึ้นเรื่อยๆ จนวันหนึ่งมันยอมให้แม่ลูบหัว เกาหลัง แม่เลยคว้าตัวมันแล้วอุ้มเข้าไปในบ้าน มันขัดขืนเล็กน้อย แต่พอเอาไปปล่อยในบ้านเท่านั้นแหละ มันก็เดินดมนั่นดมนี่ สุดท้ายก็ผล็อยหลับไปในบ้าน แม่เลยปิดบ้านแล้วไปทำงาน ตกเย็นแม่กลับมา พอเปิดประตูบ้านได้มันก็วิ่งจู๊ดหายไป


เช้าวันรุ่งขึ้นแม่ก็ยังเอาข้าวให้กินเหมือนเคย แต่คราวนี้มันมาหาที่หน้าประตูบ้านเลย ทำท่าเหมือนขอเข้าบ้าน แม่เปิดประตูให้มันก็ย่องๆ ดมๆ เข้าไปหาที่นอน สรุปว่า มันมาขอเข้าไปนอนในบ้านเรียบร้อย เป็นที่พอใจทั้งแมวทั้งคน พอตกเย็นแม่กลับมามันถึงจะออกไปวิ่งเล่น มันกลายเป็นแมวบ้านไปแล้ว มีอยู่วันหนึ่งแม่แอบเห็นว่า แม่แมวของมันมาร้องเรียกม๊าว ม๊าว คงจะตามหา ว่าลูกไปไหนนะ มันก็เห็นแม่นะ แต่ไม่ยอมไปหาแม่แมวของมันเลย
ดูสิติดบ้านแม่ซะแล้ว

เมื่อถึงวันที่พ่อเกษียณอายุราชการ มีอันต้องย้ายกลับบ้านที่สิงห์ คืนนั้นแม่เก็บของ ปกติมันจะออกไปนอนนอกบ้านตอนกลางคืน แต่พรุ่งนี้แม่จะย้ายแล้ว แม่จะอยู่บ้านนี้เป็นคืนสุดท้าย แม่บอกมันว่า
“ไข่เจียว อยากไปกับแม่ไม๊ ถ้าอยากไปก็อย่าดื้ออย่าซน นอนกับแม่คืนนี้นะ แล้วพรุ่งนี้เรากลับบ้านแม่ด้วยกัน”
ก็น่าแปลก มันนั่งนิ่งฟังแม่ และไม่ยอมออกนอกบ้านไปไหน เหมือนจะเข้าใจที่แม่พูด มันนอนขดตัวกลมอยู่ข้างๆแม่ รอแม่เก็บของ
คืนนั้นมันก็ไม่ออกไปนอนนอกบ้านเหมือนทุกครั้ง

มันคือ Destiny สรุปว่าแม่ก็ต้องเอามันมาบ้านพ่อที่สิงห์บุรีด้วย แม่ดีใจ มันก็คงดีใจที่ได้อยู่กับแม่ พอเอามาไว้ที่บ้านพ่อที่สิงห์ แม่ต้องขังมันไว้แต่ในบ้าน เพราะบ้านพ่อมีหมาตัวใหญ่ ไม่ได้การสงสัยจะโดนอมหัวเข้าสักวัน แม่รีบมองหาตัวช่วย ซึ่งก็คือฉันนั่นเอง แม่โทรมาบอกว่าช่วยรับเลี้ยงไข่เจียวได้ไม๊ แม่ทิ้งมันไม่ลง แต่ถ้ามันยังขืนอยู่บ้านพ่อคงโดนงับตัวขาดครึ่งแน่ๆ ฉันกับพี่บอมบ์มองหน้ากัน แล้วก็ตอบตกลงด้วยความสงสารทั้งแม่และแมว
เอาวะ พี่บอมบ์ไม่เคยเลี้ยงแมวเลยก็ว่าจะลองดู และแล้ว ในที่สุดมันก็มาอยู่ที่บ้านเราเรียบร้อยโรงเรียนแมว
 ไข่เจียว (2)

Popular Posts